Het SSP is ontwikkeld door Stephen Porges, die ook de polyvagaal theorie ontwikkelde. Hij is een psychiater en neurowetenschapper die expert is op het gebied van stress en trauma en de invloed daarvan op het autonome zenuwstelsel uitvoerig heeft onderzocht.
Het SSP is ontwikkeld om het zenuwstelsel te helpen weer in een staat van veiligheid en verbondenheid te geraken.
Door onze ervaringen en stressvolle leefomgeving is het voor ons zenuwstelsel vaak moeilijk om in deze staat te geraken of te blijven. Vaker zijn we geactiveerd – in de drukdrukdruk modus, of verdoofd – op de automatische piloot, of los van de realiteit door het leven navigerend. We zijn vaak aan het overleven in plaats van aan het leven. Dat kan vanuit een traumatische achtergrond ontstaan zijn, maar ook door een thuis-, werk- of schoolomgeving waar veel druk uit voortkomt.
Kortgezegd nodigt het SSP ons uit om deze drukdrukdruk-modus of het verdoofd zijn los te laten – erop vertrouwend dat we deze weer in kunnen zetten als dat nodig is – en ons te begeven in een staat van veilig en verbonden zijn.
Dit gebeurt door het luisteren naar speciaal bewerkte muziek. Je luistert naar deze muziek met een koptelefoon (over-ear). De muziek is dusdanig bewerkt dat de hele hoge en hele lage tonen eruit gezeefd zijn en alleen het middenregister over blijft. Dit is niet voor niets. De heel hoge en heel lage tonen zijn voor ons zenuwstelsel tekenen van (levens)gevaar. Ons zenuwstelsel stamt uit de oertijd en toen was het zeer nuttig om deze signalen goed op het trommelvlies te hebben. Dat trommelvlies spant aan bij het horen van deze heel hoge en heel lage tonen en ontspant als we ons focussen op de frequentie van de menselijke stem (het middenregister). Het is niet voor niets dat ongeacht cultuur of afkomst, voor alle babietjes wiegeliedjes worden gezongen. Het luisteren naar de frequenties van de menselijke stem kalmeert het zenuwstelsel (niet alleen van de baby, ook van de ouder/verzorger die aan het zingen is). Van dit principe maakt het SSP gebruik.
Oorspronkelijk luisterden cliënten 5 dagen achter elkaar een uur per dag naar het SSP. Gebleken is dat dit, ondanks dat het zeer goede resultaten gaf, vrij veel is voor het zenuwstelsel. Daarom wordt aangeraden te werken met het principe less is more. SSP is een krachtig middel, en ons zenuwstelsel gaat goed op langzame veranderingen. Plotse en grootse veranderingen zijn zeer stresserend voor ons systeem. Zo ook het SSP.
Aangeraden wordt om te beginnen met 10 minuten en op te bouwen naar maximaal een half uur per sessie. Om de nieuwe informatie in het zenuwstelsel te laten integreren is het goed om niet dagelijks te trainen met SSP en bij elke sessie goed feeling te houden met je lichaamssignalen; als je signalen krijgt van de ‘drukdrukdruk’-stand van zijn of verdoving, angst, hartkloppingen, snelle en hoge ademhaling, dan is het goed om even pauze te houden en te kijken of het goed is om voor deze keer te stoppen – en het zenuwstelsel de kans geven de ervaring te integreren – of om na een pauze door te gaan, maar te merken dat de signalen van activatie of verdoving zich niet meer aandienen in die sessie.
Al met al is SSP nooit een techniek die we solo aanbieden. Het is altijd ingebed in een therapeutisch proces waar je eerst leert je eigen lichaamssignalen goed te gaan herkennen. SSP kun je, nadat je een aantal sessies met mij samen hebt gedaan ook vanuit thuis gaan doen, op je eigen tijd.
Er zijn meerdere varianten van SSP. We kiezen datgene dat het beste bij jou past – dat doen we in overleg. SSP Connect (volwassen en kind) en Connect Classic – om het zenuwstelsel te laten wennen aan de methodiek
SSP Core training (volwassen en kind) – de daadwerkelijke training SSP Balance (volwassen en kind) – om het effect vast te houden.
Aangeraden wordt om de core-training niet te volgen in een turbulente tijd of tijdens grote veranderingen in je leven. Dan zijn de connect en balance beter.
Meer informatie vind je op de volgende sites:
© 2022 Freemoments
